هوای دل بارانیست
هوای عقل ابری
دل و عقل در مصاف هم ایستاده
تو گویی برای جدال آماده
دستم می لرزد
چشم ها که دگر ....
همیشه می مانم بین این دو
بین این دویی که
هر دو با هم هستند و هر دو با هم نیستند
راستش نمیدانم چرا این جور باز ناجور شده
نمیدانم چرا اصلا اینگونه جور شده
یا شاید با دو صد قصه بد جور شده
اصلا میدانی چیست.....
ولش کن ....
درد گاهی نباید درمان شود
همین