از خودم پرسیدم

پیر زندگی مرا در آغوش می کشد

حال مرا از خودم می پرسد

دستانش دستانم را لمس می کند

سرمایش تنم را سرد می کند

با گله و آه می پرسد

آن کودک خسته پشت چراغ می پرسد

همان همیشگی، کافه چی از مشتری بی صدا می پرسد

صدای گلدسته حی علی صلاه می پرسد

اتاق عمل را سراسیمه از نگهبان می پرسد

قطعه خاک شده را از همسایه آرام می پرسد

و چه کسی از من، حال تو را می پرسد؟

و من چه آرام از خودم می پرسم....